دنیز دو سال دارد و هنگام تولد، به علت هایپوکسی(کاهش اکسیژن‌رسانی) دچار فلج مغزی شده است.

علائم این بیماری به تدریج و با بزرگ شدن نوزاد نمود پیدا کرده. دنیز نمی‌تواند درست شیر یا غذا بخورد چون عمل بلع در او دچار مشکل شده و همچنین کنترلی روی دست و پایش ندارد. او نمی‌تواند راه برود و کلمات را به خوبی ادا کند.  

دنیز با پدر و مادرش ساکن لرستان هستند اما به علت بیماری دنیز مدت هفت ماه است که به استان تهران، شهرستان پرند مهاجرت کرده‌اند.

آنها در منزل یکی از اقوام بدون پرداخت ودیعه ساکن شده‌اند اما باید ماهانه ۵۰۰ هزار تومان اجاره بپردازند که به علت بیکاری پدر اکنون دو ماه است که مبلغ اجاره خانه عقب افتاده است.

پدر دنیز گاهی با پراید خرابی که نیاز به تعمیرات عمده دارد، مسافرکشی می‌کند تا مخارج زندگی را تٲمین کند. مادر دنیز هم هرچند تحصیلات دانشگاهی در رشته روانشناسی دارد، به علت بیماری فرزند قادر به کار کردن نیست. او البته دچار افسردگی شده و در مرحله انکار بیماری کودک قرار دارد. اعتقاد مادر دنیز بر این است که پزشکان تشخیص اشتباه داده‌اند و فرزند او سالم است. 

دنیز در بیمارستان‌های مختلف تهران دارای پرونده پزشکی است و به تشخیص پزشکان نیاز به جلسات مداوم کاردرمانی و گفتاردرمانی دارد.

او یک روز در میان کار درمانی و یک روز در میان گفتار درمانی می‌شود که هزینه هر جلسه مبلغ ۲۰۰ هزار تومان است. در نتیجه پدر و مادر دنیز هرروز او را از پرند به تهران می‌آورند و همین رفت و آمد هرروزه و زمانی که صرف درمان دنیز می‌شود، امکان کار کردن و اشتغال روزانه را از آنها گرفته است.

تنها پدر دنیز شبها به مسافرکشی می‌رود که کفاف هزینه زندگی را نمی‌دهد.

برای کاردرمانی و گفتاردرمانی دنیز به مبلغ ۲۰ میلیون تومان نیاز داریم که برای تٲمین آن چشم انتظار کمک‌های شما عزیزان هستیم.